“Τα τζιτζίκια” Οδυσσέας Ελύτης

Η Παναγιά τα πέλαγα
κρατούσε στην ποδιά της.
Την Σίκινο, την Αμοργό
και τ? άλλα τα παιδιά της.

Ε σεις τζιτζίκια μου άγγελοι
γεια σας κι η ώρα η καλή.
Ο βασιλιάς ο Ήλιος ζει;
Κι όλ? αποκρίνονται μαζί.

Ζει και ζει και ζει …..
ο βασιλιάς ο ήλιος ζει.

Από την άκρη του καιρού
και πίσω απ? τους χειμώνες
άκουγα σφύριζε η μπουρού
κι έβγαιναν οι Γοργόνες.

Ε σεις τζιτζίκια μου άγγελοι
γεια σας κι η ώρα η καλή.
Ο βασιλιάς ο Ήλιος ζει;
Κι όλ? αποκρίνονται μαζί.

Ζει και ζει και ζει …..
ο βασιλιάς ο ήλιος ζει.

Κι εγώ μέσα στους αχινούς
στις γούβες στ? αρμυρίκια
σαν τους παλιούς θαλασσινούς
ρωτούσα τα τζιτζίκια:

Ε σεις τζιτζίκια μου άγγελοι
γεια σας κι η ώρα η καλή.
Ο βασιλιάς ο Ήλιος ζει;
Κι όλ? αποκρίνονται μαζί.

Ζει και ζει και ζει …..
ο βασιλιάς ο ήλιος ζει.

Οι μαθητές και η δασκάλα του Δ2 τμήματος, Ντουμανίδου Εύα

 

 

,

,

,